Ik rijd nooit!

Ik ben bij het gemeentehuis. Ik overhoor flarden van een gesprek aan aan de balie naast me. Een oudere mevrouw, iets met haar rijbewijs. “Ik rijd nooit!”, hoor ik haar, enigszins geagiteerd zeggen.

Iets later hoor ik de bewaker achter me: “Mevrouw zei toch dat ze nooit reed?”, met vrolijke verontwaardiging in zijn stem.

Ik draai me om. En zie door de glazen deuren de dame van zojuist, achter het stuur van een witte auto, de weg opdraaien.