Je bent echt mantelzorger, als je…

de wachtwoorden van degene aan wie je zorg verleent hebt onthouden, maar die van jezelf om de haverklap moet resetten. En daar als een boer met kiespijn ook nog om kunt lachen.

het IVR menu van de helpdesks van verzekeraars en overheidsinstanties (toets 1 voor…, toets 2 voor…) uit je hoofd kent (en ook de shortcuts om toch bij een agent terecht te komen).

eigenlijk alleen maar wilt dat iemand een bord macaroni onder je neus schuift. En zodra je bord leeg is, je vriendelijk naar de bank verwijst en de afstandsbediening aanreikt. Om dan om tien uur te zeggen dat het tijd is om naar je bed te gaan. Je instopt en met een kus op je voorhoofd je goedenacht wenst.

uit onverwachte hoek zoveel support en liefde ontvangt wat heerlijk is. En iedere keer weer verrassend.

wanneer iemand liefdevol naar de situatie vraagt, je er eigenlijk niet meer over wilt praten. En alleen maar wilt dat er iemand is die ook daadwerkelijk iets doet.

snapt dat dat liefdevol bedoeld is, maar liever hebt dat iemand vraagt hoe het met jou is dan met de persoon voor wie je zorgt.

en je je dan vervolgens realiseert dat jij je inmiddels zo hebt ‘ingewerkt’ dat je de enige bent die veel dingen ook daadwerkelijk kunt doen.

je vervolgens afvraagt wat er met de rest van je leven is gebeurd en hoe dit zo heeft kunnen gebeuren.

toch ook trots op jezelf en dankbaar bent dat je dit allemaal voor een familielid kunt doen.

dus een hele bak aan gemengde gevoelens over de situatie hebt.

je realiseert dat ook dat ok is.

het is een wonderbaarlijke reis, het mantelzorger zijn.

je ook even niet weet wat voor plaatje leuk bij deze post kan passen en daarom een foto met hele set emoji’s het meest geschikt vindt.