Aureolen

Ik fiets naar de kringloopwinkel. Heb een afspraak. Wind tegen, de overgang van koud buiten naar warm in de winkel is een garantie voor: een loopneus. Dus ik sta in de voordeur te hannesen met mijn mondmasker, een zakdoek en het straaltje vocht dat ik van mijn neus op mijn bovenlip proeven kan. Een oudere meneer observeert mij van iets verderop: “Pas op voor de aureolen hoor!”. Beduusd kijk ik op en speur of er iets van een aureool rond zijn hoofd te bekennen is. Dan realiseer ik me dat hij de ‘aerosolen’ bedoelt, een woord wat een jaar geleden tot het vocabulaire van weinigen en specialisten behoorde.